حوّایم باش سیب نگاهت را تعارف کن به دلم بی هوا
خورشید من پشت ابر نمان بخند دل آفتابگردانها به لبخند تو خوش است
خیال بافی تنهایی اَم شبیه نقش تُرنج ایست که طرح لبخند تو را بر دار قالی کم دارد