پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
حوّایم باشسیب نگاهت راتعارف کن به دلمبی هوا...
خورشید من پشت ابر نمان بخند دل آفتابگردانها به لبخند تو خوش است...
خیال بافی تنهایی اَمشبیه نقش تُرنج ایست کهطرح لبخند تو را بر دار قالی کم دارد...