متن گردیوز

موهای تو پریشان باشد بهتر است
شانه می خواهی چکار

بعد از تو مرا به نام طُ صدا می زنند

با این من عاصی سخن از صبر مگو

چقدر خوبه
یه وقتایی به خودمون استراحت مطلق بدیم
به هیچ چیزی فکر نکنیم
نه به کسی که ازش متنفریم
و نه کسی که عاشقش هستیم
نه به آسمان فکر کنیم و نه دلهره مرداب پیر
نه اضطراب کویر را داشته باشیم ن شوق باران
مثل یک کمای مطلق
ساعتها...

چه غریبانه ...
مرگ خویش را تماشا میکنم هر روز