از آن عشقت به دل، تزریق بانو پناهم ده چو آلاچیق، بانو دو چشمت جمعِ مهر و مهربانی ست نگاهت ، غصه را تفریق.. بانو و شعرم می رود تا عرشِ شادی همینکه می کنی تشویق، بانو خط ابروی زیبا و شکسته ت شبیه خط نستعلیق، بانو زمان دیدنت پس...
آلاچیقه درختی جور کالاگلانه پرواز وارشه پسی یازده سپتامبر بالای آلاچیقِ درختی/پرواز غازها بعد ازباران/یازده سپتامبر
هر شب مرور میکنم تو را اشک می ریزم، صدایت میکنم تو_نمی_آیی و دوباره در آلاچیق دنج تنهایی کز کرده و آرام می میرم!!! و باز دوباره فردا سراغت را می گیرم...
