متن ارس آرامی

معشوق هفت اُردی به عشق را گذشت وُ

ما اندر خم یک اردی، بی بهشت مانده ایم

ارس آرامی

همه از معشوقه شوال، هلالی خواهند

من آن هلال که در خم ابروی اوست

ارس آرامی

بوسه ات واجب، غمت مکروه، لبخندت مباح!

ای گناه من... بگو قدری ثوابم می دهی؟

ارس آرامی

بر دلم ماند بگویی که دلت تنگ من است

تنگی قلب من، اما به خدا عادت نیست

ارس آرامی

این روزها حالم همچون دایره ای می ماند

که هیچ گوشه ای برایش دنج نیست...!

ارس آرامی

پیش من تا می نشستی دائما نِق می زدی

کلا اخلاق و صدایت پشت گوشی بهتر است

ارس آرامی

دیکتاتور چشمان تو یکباره به هم ریخت

اوضاع دموکراسی نوپای دلم را

ارس آرامی

گفتمش نازک بدن دستت ببوسم یا لبت؟

گفت عاقل عقل دارد، هرکجا نازک تر است!

ارس آرامی

بوسه آنگاه قشنگ است که تمرین نشود
بپری، ماچ کنی، جیغ کشد، در بروی

من پریدم که کنم ماچ و زند جیغ و سپس در بروم
لنگ دمپایی او سرخ و کبودم کرده است...!!

ارس آرامی

من خمارِ شعرم و معتادِ بوسه ز لبت

لا حول ولا قوة الا به لبت

ارس آرامی

ماهِ من ماهِ تمام است ولی این شب ها

درس میخوانَد و کنکورِ ریاضی دارد!!

ارس آرامی

شهر باید به گیسوی بازِ من عادت بکند

ارس آرامی

یک روز می آیی که من در انتظارت نیستم

تو فکر ماندن می کنی من اهل ماندن نیستم

ارس آرامی

ساز دنیا از برایم دائماً بد می زند
ساز تنهای و غم ها را چه ممتد می زند

با دلم سازِش ندارد هیچ این دنیای سرد
ضربه های سخت و کاری را چه بی حد می زند

ارس آرامی

بوی عطری می رسد از دور، می گویم تویی
قاصدک می رقصد و پُر شور، می گویم تویی

یک نسیمی می وزد بر گونه های خیس من
می رود پس، پرده های تور می گویم تویی

بغضهای کهنه را سر می کشم من بیت بیت
بوسه ها می گیرم از...

براندازت شوم دیکتاتور شدن را بلدی؟!.

ارس آرامی

بر وادی قلبم قدم بگذار
شاید هر دو رستگار شویم
ارس آرامی

به هپروت زیباییت مسخ می مانم مثل همان

بوی که بعد از افطار از خانه همسایه می آید

ارس آرامی

رد پای چشم هایت خاطرم رسوا نمود

ارس آرامی

«گاهی از کوچهٔ معشوقهٔ خود می گذرم»

تا که هفت بندِ دلم را به نگاهش ببرد...!

ارس آرامی

(بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم)

دو پا داشت تنی را بر سنگفرش ها می کشید

ارس آرامی

هنر و علم و سیاست همه خوبند ولی

ای به قربان همانی که رفاقت بلد است،

ارس آرامی

گفتمت می بوسمت روزی تو را اما دریغ

مملکت اسلام و دین و حد و کفرش مانع است ،

ارس آرامی

حَیَّ عَلَى آغوش تو همان خَیرِالْعَمَل است...

ارس آرامی