زخم اقام حسین درد یک ملت است...
شعور نباشد باسواد بی شعور هستیم...
کربلا یعنی درس غیرت و ایثار...
درمان دردهایمان فقط
یاد حسین است🌱...
غریبم در وطنی ک زادگاهم است...
مرا فقط بوی حرمت مست می کند
حسین جان...
چه طور میشه
که ادم ها انقدر بی ذات میشن .....
خدایا دیگه زورم نمیرسه خودت کاری کن...
ارزوها را برفراز آسمان رها کردیم...
تکیه گاهم شانه های مردانه ات...
می سوزد دلم کاری زدستم بر نمی یاد.....
نشسته ب انتظار میداند..
غم دل خوردن را.....
بال و پر سوخته را وعده پرواز نیست …...
ماندگاری در دلم ای مونس شب های من...
چه می کند (میم) مالکیت
گویی جااانااا(م)...
وفای همسر را باید
با خون دل پاسخ داد.....
فرو بردم بغضم را
در نگاه بی فروغش🌱...
روزگار است دگر
چه می توان کرد.....
عشق یعنی به اغوش کشیدن
فرزند…...
کاش بدانیم دنیا محل گذر
ای کاش …...
ارام تبر ب ساقه ام بزن
مرا از ریشه جدا کردی……...
ای ویرانگر آنچه ویران کردی
دل بود….....
