متن امید و آرزو

باشد که روزگار اندکی مهربان‌تر شود
باد بوزد و زمین برقصد با نوای قاصدک‌ها
باران ببوسد گونه‌ی خاکِ تشنه را
خورشید، بی‌غرض، بتابد بر پشت‌بام‌ دل‌ها
دستی اگر شکست،
مرهمی از مهر باشد، نه داغِ داوری
و هیچ‌کس
در تنگنای تنهایی، گم نکند نام خودش را...

"دریای آرزو"
در گستره‌ای از رؤیاهای بیکران، دست در دست هم، بی‌هیچ هراس از طوفان‌های گذرای زندگی، در دریای آرزوها قدم می‌زنیم. موج‌های خیال، نغمه‌ای آرام در گوشمان زمزمه می‌کنند و آفتاب امید، با گرمای دل‌انگیزش راه را روشن می‌سازد.

گام‌هایمان بر امواج نرم آرزوها، ردپایی از اشتیاق بر جای...