پذیرفتن واقعیت، سخت نیست پذیرفتن دلتنگیه که سخته! آنچه که مرا درد داده، عشق بوده و زخماش را سپاس دارم، وتنها چیزی را که از خدا خواستم اینه که، به من توانایی بده که تا لحظه آخر زندگیم، همینجوری عاشق باشم که همین الان هستم برای این آنوقت زندگی را...
دوست داشتن ، رمز زندگیه… و چقدر قشنگه… که هم ،درده هم مرهم!
من زشتی ها را دیده ام، اما آنها را ننگریسته ام. به عزرائیل نمی اندیشم، به او افتخار خواهم داد که به من بیندیشد. و به او خواهم گفت تو پاداش من هستی، نه پایان من، چرا که مرگ برایم رهایی نیست، آغاز دیگری است. اگر مرگ را تولدی دیگر...
بانوی نور به نور پیوست ایران درودی بانوی هنرمند پس از تحمل سه ماه بیماری در هفتم آبان ۱۴۰۰ به نور پیوست روحش در آرامش و یادش در تاریخ هنر ایران مانا
در ارزیابی زیبایی عزیزانم، مرا با «زیبایی شناسی» مدوّن کاری نیست و در این نکته ی به خصوص است که باید اعتراف کنم، من آنها را با قلبم می نگرم نه با چشمانم. - ایران درّودی - در فاصله ی دو نقطه
ایران دَرّودی: هیچ گاه سرطان را جدی نگرفتم. سرطان معجزه زندگی من بود. معجزه ای که به من زنده بودن را یادآوری کرده و هر ثانیه از زندگی ام را لبریز از عشق کرده است. این چیزی است که من را بعد از ۲۳ بار جراحی سرپا نگه داشته است.
ایران درودی : انسان کسانی را که دوست دارد قضاوت نمی کند ، بلکه سعی در درک آن ها دارد.
تو ای محمدرضا شجریان، فرزند خلف ایران، تو ای آوای جاودانه خراسان. آوای برخاسته از گلوگاه گرم تو، قلب یکایک هموطنان تو را گرم کرد. تو نمرده ای، صدای تو در قلب ما جاودانه حک شده است. گویند فقط صداست که می ماند. من مرثیه تو را نخواهم گریست. تعالی...
نخستین بار که عشق به سراغم آمد ادعای مالکیت جهان را کردم و همه چیز و همه کس را متعلق به خود دانستم. امروز که تهی از خودخواهی ها و تصاحب ها، نگاهی عاشقانه به زندگی دارم، از هرچه هست تنها مالک تنهایی خویشم و فروتنانه غیاب حضورم را اعلام...
