بیو نفرین

رهایی در باد

باشد بروم، خسته‌تر از برگِ خزان
در چشمِ تو دیدم همه‌ی دردِ جهان

اما تو بمان، در دلِ این بادِ کبود
با چشمِ پُر از وهم، و دلی بی‌وجود

حالا که نفس مانده به دشنامِ تو
بگذار بمیرم، به سرانجامِ تو

این عشق، همان قاتلِ بی‌چاقو بود...

پرنده ای نفرین شده ایم
که سهممان از پریدن
تنها در بازی کلاغ پر است…

ما وصل خواستیم و رقیبان فراق را
نفرین سریع تر ز دعا مستجاب شد

اهل نفرین نیستم رفتی و هر شب تا سحر

از غم دلتنگی ات نفرین به قسمت می کنم

مادرم فهمیده
من رنجیده ام از دست تو
اهل نفرین نیست اما
هی دعایت می‌کند

اهل نفرین نیستم
اما خدا لعنت کند
آنکه با تو یکروز به محضر میرود