متن دشنام

رهایی در باد

باشد بروم، خسته‌تر از برگِ خزان
در چشمِ تو دیدم همه‌ی دردِ جهان

اما تو بمان، در دلِ این بادِ کبود
با چشمِ پُر از وهم، و دلی بی‌وجود

حالا که نفس مانده به دشنامِ تو
بگذار بمیرم، به سرانجامِ تو

این عشق، همان قاتلِ بی‌چاقو بود...

خرمالویِ لب هایت
تلخ بود و گس ،
نکند
دشنام داده بودی مرا ؟

لب هنوز نیالوده ای به دشنامی
ولی نگاه تو از صد هزار لبریز است

فرقی نمی کند چه برایم نوشته دوست
دشنام داده است، ولی "دستخط" اوست

همچنان در پاسخ دشنام می گویم سلام
عاقلان دانند، دیگر حاجت تفسیر نیست

از مِهرِ دوستانِ ریاکار خوش تر است
دُشنامِ دشمنی که چو آئینه راستگوست

از مهر دوستان ریاکار خوشتر است

دشنام دشمنی که چو آئینه راستگوست...
.

رفتیم / دعا گفته و دشنام شنیده

گر جوابم را نمی‌گویی، جوابم کن به قهر
گاه یک دشنام از صدها دعا شیرین‌تر است