یک چیزهایی هست که نمی شود به دیگری فهماند نمی شود گفت آدم را مسخره می کنند هر کسی مطابق افکارخودش دیگری را قضاوت می کند. زبان آدمیزاد مثل خوداو ناقص و ناتوان است
بارها به خاک و از خاک رفتم و آمدم چیزی تغییر نکرد؛ من بودم و این همه من! اینکه هر روز برایت سطرهای عاشقانه بچینم ببینم چند لحظه بعد پرندگانِ بی‌خانمان حرفی برایم باقی نگذاشته باشند اینکه هر شب خواب ببینم پاییز از سر و کولم بالا می‌رود و من...
