متن ترانه‌هایی از سیامک عشقعلی

ماهِ دی، باجه تلفن، تووی برف
اشتیاق و تشویش ساعتِ هفت
من از اون دختر چادری که رفت
دلخورم هنوز... دلخورم هنوز...

هیچکسی رو توو دلم راه ندادم
من چه شعرایی براش فرستادم
توو روی تموم دنیا وایسادم...
دلخورم هنوز... دلخورم هنوز...

عشقمو داد زدم، اون نشنُفت!
پیش خیلیا بهم...

دلم بی تابه مثل ساحل امشب
هوا بارونیه! دریاست چشمات!
نگاهت می کنم، قلبم می ریزه
نمی دونی چقد زیباست چشمات!

تو بی من رفتی از رویام اما
هنوزم داشتنِ تو آرزومه
یه عمره حرف دارم با نبودت
یه عمره قاب عکست روبرومه

فراموشت شدم شاید ولی من
خودم رو...

هنوز هرجا که بی تو پا می ذارم
شبیه کوه! هستی در کنارم
غرورت هم برای من عزیزه!
چقد زن بودنت رو دوست دارم!

گاهی جای خدا احساس می شی!
توو شعرام عطر سبزِ یاس می شی!
چه خوبه که هوامو داری هرروز
چه خوبه روی من، حساس می شی!...

خانم! منو یادت نره هرجا که باشی
گاهی سرم رو، روی زانوهات می ذارم...
امشب قنوتت رو کمی طولانی تر کن!
با گوشه ی چادر نمازت حرف دارم!

خانم! دلم بدجور غم داره... می بینی؟
من آسمون رو با هوات بارونی کردم!
گفتی بمونم روی قولم با خدامون
بگذر ازم!...