متن تنها محمد

درد من این است
آنقدر دوستت دارم، که اگر بگویی:
فراموشم کن!
نمی توانم دلت را بشکنم!




شعر: تنها محمد (شاعر کورد ساکن ولز)
برگردان: زانا کوردستانی

الان فهمیدم که با رفتنت ضرر نکردم،
فقط ضرری از دستم رفت!




شعر: تنها محمد (شاعر کورد ساکن ولز)
برگردان: زانا کوردستانی

خودم را کشتم و اما نتوانستم
در چشم تو از پول، ارزشمندتر باشم.






شعر: تنها محمد (شاعر کورد ساکن ولز)
برگردان: زانا کوردستانی

دلیل پرواز من،
نداشتن بال نیست،
نیامدن توست!




شعر:تنها محمد (شاعر کورد ساکن ولز)
برگردان: زانا کوردستانی

مشکل نقاب این است
چون قیافه ی واقعی تو نیست
ممکن است دیر یا زود بیافتد!



شعر: تنها محمد (شاعر کورد ساکن ولز)
برگردان: زانا کوردستانی

ماندن با کسی
که هزار رنگ و رو دارد
هزار بار بی حرمتی به خود است.





شعر: تنها محمد (شاعر کورد ساکن ولز)
برگردان: زانا کوردستانی

برکات خداوند زیاد است
چنانکه رزق و روزی دل درمانده ام را
پر کرده از وجود تو!




شعر: تنها محمد (شاعر کورد ساکن ولز)
برگردان: زانا کوردستانی

برایت نوشتم: اگر من بمیرم، از من یاد خواهی کرد؟!
از آن زمان با خود می اندیشم اگر تو بمیری،
منِ مرده، چگونه یادت کنم!



شعر: تنها محمد (شاعر کورد ساکن ولز)
برگردان: زانا کوردستانی

بنگر که وسایل فراموش کردنت
چقدر ساده و زیاد است:
مرده شور و
تابوت و
یک متر زمین!



شعر:تنها محمد
برگردان: زانا کوردستانی

هر روز میان غم و غصه ی نبودنت،
سخت تر از آنان می میرم
که در حوادث مرده اند.


شعر:تنها محمد
برگردان: زانا کوردستانی

نمی دانم جای خالی تو را،
به چه چیز تشبیه کنم،
اما خوب می دانم
با هفت میلیارد انسان و
تمام ستارگان هم پر شدنی نیست.



شعر:تنها محمد
برگردان: زانا کوردستانی

حتی با فراموش کردنم،
یاد نمی گیرم،
فراموش کردنت را.


شعر: تنها محمد
برگردان: زانا کوردستانی

گوڵفرۆشه که پێشنیاری کرد
بیر له دیاریه کی تر بکه مه وه بۆت،
به زیاده مەسره فی ده زانی گوڵ بۆ گوڵ بکڕم!
◇
گل فروش به من گفت،
گل برایت نخرم!
-: گل برای گل خریدن، اسراف است!




شعر: برگردان:

زۆر خۆشم ویستی و زوور له ده ستم دایت
ئێستا ئامۆژگاری ئه و دۆکتوره م دێته وه یاد که وتی:
خواردنی ده رمانی زۆر، نه خۆش چاره سه ر ناکات
نه خۆش ده کوژێت!
◇
بسیار دوستم داشتی و زود هم فراموشم کردی!
یاد نصیحت دکتری افتادم، که می گفت:...

ئه گر نه مرم
له پیری دا، بۆت ده سه لمێنم،
که هیچ دارێک ناتوانێت وه ک من
بۆت ببێت به گۆچان!
◇
اگر نمردم
وقتی پیری شدی، به تو اثبات خواهم کرد
که شاخه ی هیچ درختی همچون من
برایت عصا نمی شود!



شعر: برگردان:

مرۆڤ له کاتی مستیدا نازانێت درۆ بکات
من ئیستا که به بینینی تۆ مه ستم،
خۆشم ده وێی.
◇
انسان در زمان مستی نمی تواند دروغ بگوید
من الان که با دیدنت سرمستم،
دوستت دارم.



شعر: برگردان:

ڕۆژی هزار که ڕه ت ته ریق ده بمه وه،
که له به رامبه ر هه بوونی تۆ دا
له ڕۆح گرانترم نییه بیبه خشم.
◇
روزی هزار بار شرمنده ات می شوم!
چرا در ازای داشتنت،
جز روح و جانم چیزی با ارزش دیگری ندارم که به تو هدیه...