متن حلبچه

[ترانه ی حلبچه]
حلبچه را تنها مگذارید!
امشب باد جنوب او را در خواهد نوردید!
مه و غبار او را می پوشاند،
مهتاب به پروازش در خواهد آورد،
گلویش را به طلوع آفتاب خیس کنید،
زخم هایس را با نسترن های کوهی مرهم نهید،
با آوازی قدیمی،
یا سرسبزی جنگل،...

ترسیم تابلویی ست،
از حافظه ی ماهی و اشک تمساح،
حلبچه!






شعر: آسو ملا
ترجمه:زانا کوردستانی

غبار اندود می شود،
و سالی یک بار می تکانندش،
حلبچه!





شعر: آسو ملا
ترجمه:زانا کوردستانی

[حلبچه]
اکنون من،
نمی دانم، یا تنها چیزی که می دانم همین است که
نیمی از من همراه شما غرق شد و
نیمه ی دیگرم
در گوری دسته جمعی دفن...
دیگر چیزی برایم باقی نمانده
جز یک عدم و نیستی ابدی و
حسرتی پر از تنهایی و
عکسی سیاه و...