متن خاطرات خانه مردگان

دیده بگشا غروب نزدیک است
راه دشوار و جاده باریک است

تهمت و حرف ناروا ممنوع
خانه ی قبر تنگ وتاریک است

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

دیده بگشا غروب نزدیک است
راه دشوار و جاده باریک است

تهمت و حرف ناروا ممنوع
خانه ی قبر تنگ وتاریک است

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

خانه را رُفتم
ایوان را نیز
باد آمد؛
آن را هم رُفتم
اما هنوز؛
تکه ای از یادهایِ نباید
در گوشه ای از ایوانِ خیالم
جا خوش کرده!
بی شک روزی نیز؛
آن ها را هم خواهم رُفت.
شیما رحمانی

ممکن است اشتباه کنم،
ولی به نظر من هر کسی را می شود از خنده اش شناخت و اگر آدمی ناشناس در اولین برخورد به طرز دلپذیری لبخند بزند، به طور حتم نهاد پاکی دارد.