طمعی که در میان ما انسان هاست به ارزش های انسانی می چربد. این خود ماییم که خویشتن را به چاه خود حقیر پنداری ،خرد کردن شخصیت در نتیجه ی خودخواهی ،خودشیفتگی و انجام فعالیتهای بی هدف می اندازیم.
من خودم را دوست دارم وقتی در آینه نگاه می کنم و این خودشیفتگی نیست یعنی دوست دارم خدای زمین و زمان را ... آفرینش را ... خدایی که خوی و خصلت مهربانی را در من نهاد من خودم را دوست دارم و خدا را ... و تمام انسان هایی...