سجود من در زمین فقط برای مادرست اسم قشنگ عشق من مامان جان حاجر است طلوع خورشید را دیدم در نگاهت مادرم بدون شک تو خدای من در زمینی، بزار بگویند من کافرم من کافر عشق تو ام سلطان مهر سلطان بی همتا مادرم رفیق دردها مادرم صدای بی دعوا...
مادر تابلوی آفریدگار است . تار و پود روح مادر را از مهربانی بافته اند. عشق مادر هدیه ی بزرگ خدا به انسان است. پس قدر این هدیه ی ارزشمند را بدانیم .
یکی بهم گفت میخوای بری بهشت؟ گفتم نه، اونجا فقط جای مادراس!!! گفت: مگه نمیخای کنار مادرت باشی؟ گفتم: نه دیگه... این دنیاشو ازش گرفتم، جوونی و روزای خوبشو واسم گذاشت!!! پیر شد تا من جوون شم زشت شد تا من خوشگل شم غصه خورد تا من بخندم کهنه پوشید...
“مادرم” پاییز شد تا مرا بهاری کند، خدایا، حال و هوای هیچ خانه ای را زمستانی نکن…
ایمانم از دعای توست وخدایم را از زبان تو شناخته ام عبادت را تو به من آموخته ای ، مادر! ای الهه مهر.
از تمام دلتنگی ها ، از اشک ها و شکایت ها که بگذریم باید اعتراف کنم مادرم که میخندد خوشبختم !
