متن رهایی روح

زندگی آن‌جاست، جایی نازنین
که کسی خندد، به شیرینی دین
خنده‌اش چون موج دریا می‌رسد
با دل من حرف دارد، بی‌قرین
در نگاهش لحظه‌ها گل می‌کنند
ماه هم خیره‌ست بر آن نازنین
هر کسی لبخند دارد، لیک او
با دلم حرفی دگر دارد، یقین
قصه‌ی ما از قرین رب شد...

آدمی را دیدم که به شکل قاصدک شده بود
سریع و بی باک
تند و خیزان
گویی تمامی احساسش را به دست سبکبالی سپرده بود
از دنیا بی خبر و غافل
دست خودش نبود
میخواست فقط به هدفش برسد
و من دیدم که رسید
چون مرا بر بالهای مثلا قاصدکی...