متن آزادگی

شهید!
تو در آیینِ آسمانیِ عشق،
اتقانِ ایمان؛ اتمامِ عرفان؛
و اجابتِ سبزِ دعا بودی؛
و با ایثارِ جان،
خویشتن را،
بخشنده‌ی آزادی نمودی!

حسین (ع) و یارانش باوفایش، با تمامِ قد، برخاستند؛ قدافراشتند؛ با تمامِ توان، ایستادند؛ تا پای جان، پای فشردند و در راهِ ایمان، جان سپردند؛ تا: آیین آزادی و آزادگی، تا همیشه‌ی تاریخ، پای برجای بماند، و بیرقِ سبزِ ایمان، بر گل‌دسته‌های بامِ باشکوهِ توحید، همچنان، تا همیشه‌ی جاودان، در...

یک خیابان پر گنجشک به پیراهن توست

دست را باز کن و بر قفسم دکمه بکش

(غیرتمند)

از گرانی گرچه بر لب‌ های‌ مان لبخند نیست

یا اگر دل‌هایمان از رنج و غم خرسند نیست

با قنـاعـت زندگانی می‌کنیم امروزه؛ چـون...

نـان به نـرخ روز خوردن کار غیرتمند نیست.

(کافر نیستم)

چون که اهل جیفه‌ی دنیای بی در نیستم
تشنه‌ی پُست و مقام و میز و منبر نیستم

گرچه دارم خامه‌ای زرّین به کف از لطف حق
در پی نام و نشان و لوح و دفتر نیستم

چون نسَب دارم ز مولایم امیرالمؤمنین
تا نفس دارم مُرید شخص دیگر...

😊 (عید سعید فطر مبارک) 😊

عیــد رمضـان آمـد و دل‌هـا شـد شـاد

چون تشنگی و گرسنگی رفت به بــاد

پنهــانـی اگــر روزه‌ خــوری می‌کـردیم

شوّال شده خورد و خوراک‌‌ است آزاد

دیگه میخوام اسمتو تو گوشیم عوض کنم
میرم هرجا دلم بخواد هر موقع هوس کنم
میخوام بشینم با هرکسی که هست دورم
زنگ بزنی زنگ بزنی زنگ بزنی قطع کنم
من میخواستم بمونم نشد که بشه
لطف کن حال منو نپرس که بهت نمیگم
برو خوش باشی بی من...

چمران به شریعتی:
روزی چمران، نامه‌ای بنوشت با آه
در سوگ یاری بی‌نشان، آزاده و ماه
گفتا که ای علی هم‌راز شب‌های سیاهی
رفتی و ماند این دلِ من بی‌پناهی
ای هم‌سفر! ای خسته از داغِ جدایی
رفتی غریبانه، شدی افسانه، جایی
گفتی که باید زخم‌ها را التیام داد
اما...

هیچ گیره‌ای
نمی‌تواند
روسری گُل‌داری را
که عاشق باد شده است
روی
     بند
        نگه دارد...

آدمی را دیدم که به شکل قاصدک شده بود
سریع و بی باک
تند و خیزان
گویی تمامی احساسش را به دست سبکبالی سپرده بود
از دنیا بی خبر و غافل
دست خودش نبود
میخواست فقط به هدفش برسد
و من دیدم که رسید
چون مرا بر بالهای مثلا قاصدکی...

چو شد پاره، دلی که: از عطش می سوخت،
نگاهِ حسّ جان را بر محرّم دوخت؛
یقینا هر که آزاده است، می داند:
حسین بن علی، آزادگی آموخت!
زهرا حکیمی بافقی
(سروده های عاشورایی)

چو شد پاره دلی که از عطش می سوخت،

نگاهِ حسّ جان را بر محرّم دوخت؛

یقینا هر که آزاده ست، می داند:

حسین بن علی، آزادگی آموخت!

زهرا حکیمی بافقی (الف احساس) 

بنوش ای برف! گلگون شو، برافروز
که این خون، خون ما بی خانمان هاست
که این خون، خون گرگان گرسنه ست
که این خون، خون فرزندان صحراست
درین سرما، گرسنه، زخم خورده،
دویم آسیمه سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را
نگهبانیم، آزادیم، آزاد...

نمی شود به زور نمی شود
عشق تحمیلی نیست
نمی شود به کسی اصرار کرد عاشق باشد یا نباشد
حتی انتخابی هم نیست
عشق از لا مکان و لازمان می آید
و کسی را قدرت مقابله با آن نیست
از همین روست که در جان اسارت عشق ،آزادگی نهفته است...

در وادیِ تشنگان جز ایثار نبود
بر عشق بجز عشق ، وفادار نبود

چون کوه کنار علقمه با صد زخم
لب تشنه تر از میر علمدار(ع) نبود