متن آزادگی

هیچ گیره‌ای
نمی‌تواند
روسری گُل‌داری را
که عاشق باد شده است
روی
     بند
        نگه دارد...

آدمی را دیدم که به شکل قاصدک شده بود
سریع و بی باک
تند و خیزان
گویی تمامی احساسش را به دست سبکبالی سپرده بود
از دنیا بی خبر و غافل
دست خودش نبود
میخواست فقط به هدفش برسد
و من دیدم که رسید
چون مرا بر بالهای مثلا قاصدکی...

چو شد پاره، دلی که: از عطش می سوخت،
نگاهِ حسّ جان را بر محرّم دوخت؛
یقینا هر که آزاده است، می داند:
حسین بن علی، آزادگی آموخت!
زهرا حکیمی بافقی
(سروده های عاشورایی)

چو شد پاره دلی که از عطش می سوخت،

نگاهِ حسّ جان را بر محرّم دوخت؛

یقینا هر که آزاده ست، می داند:

حسین بن علی، آزادگی آموخت!

زهرا حکیمی بافقی (الف احساس) 

بنوش ای برف! گلگون شو، برافروز
که این خون، خون ما بی خانمان هاست
که این خون، خون گرگان گرسنه ست
که این خون، خون فرزندان صحراست
درین سرما، گرسنه، زخم خورده،
دویم آسیمه سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را
نگهبانیم، آزادیم، آزاد...

نمی شود به زور نمی شود
عشق تحمیلی نیست
نمی شود به کسی اصرار کرد عاشق باشد یا نباشد
حتی انتخابی هم نیست
عشق از لا مکان و لازمان می آید
و کسی را قدرت مقابله با آن نیست
از همین روست که در جان اسارت عشق ،آزادگی نهفته است...

در وادیِ تشنگان جز ایثار نبود
بر عشق بجز عشق ، وفادار نبود

چون کوه کنار علقمه با صد زخم
لب تشنه تر از میر علمدار(ع) نبود