هر شب گریه را بهانه میکنم و زار از زندگی میزنم .خود را در میان تمام حرفها دار میزنم هاج و واج در میان تمام دل آشوبه های زندگی تا بامدادان سحر بهر دلم ساز میزنم هرشب خسته و پریشان سوی دلم چنگ ب تار میزنم. با هر غزل شعر...
دلگیر که می شوم شعرهایم را بر پنجره ای مه گرفته می نویسم تا چشم در چشم هم زار بگرییم!
هر روز دلم در غم تو زارتر است وز من دل بیرحم تو بی‌زارتر است بگذاشتیم غم تو نگذاشت مرا حقا که غمت از تو وفادارتر است
