ما تنها می‌توانستیم به سوی آزادی به پرواز درآییم برای حیاتی که سرنوشت برایمان مقرر کرده بود لیکن ما شنا بلد نبودیم و دریایی بی‌پایان پیش رویمان بود که جز غرق شدن سرنوشتی نداشتیم و در راه آزادی چون تنه‌های خشک درختان خود را به ساحلش برسانیم.
چه سرنوشت غم انگیزی که کرم کوچک ابریشم تمام عمر قفس می بافت ولی به فکر پریدن بود
