من زیاد زندگی را به خودم زهر کرده ام. زیاد خریت کرده ام. جمعه های زیاد، عیدهای فراوان، سفرهای دور و دراز، شب هایی که باید موفقیتم را جشن می گرفتم، وقت هایی که باید از طعمی که میچشم لذت می بردم، من حتی ایستادن زیر ایفل را به خودم...
لازم نیست که وقتی زندگی می کنم، حتما با شادی زندگی کنم؛ ولی ضروری است که تا وقتی که زندگی می کنم، شرافتمندانه زندگی کنم.
نشانه ی یک انسان رشد نیافته این است که میخواهد شرافتمندانه برای هدفی بمیرد ولی نشانه ی یک انسان رشدیافته این است که می خواهد برای یک هدف،متواضعانه زندگی کند.
کارگری شغل شرافتمندانه ای است انسان نان بازوهایش را میخورد هرچند خیلی وقت ها! گرسنه مانده ام دروغ و ناسزا شنیده ام بیکار بوده ام اما هرگز حاضر نیستم! در ساختمانی کار کنم که قرار است روزی بر سر در آن بنویسند: زندان مرکزی…
