متن صدف مسعودی

آدم ها زود از هم دور میشن
،محو میشن
حس ها کم رنگ میشن
صدا ها قطع میشن
نگاه ها تموم میشن
و
قلب ها تاریک .....
صدف مسعودی

نمیدونم از کجا شروع کنم برات بگم
از شکست هام؟
زخم هام؟
تنهایی هام؟
اشک هام؟
انقدر زیادن که نمیدونم از کجا شروع کنم
میخوام تمومش کنم
تا اون زخم ها تیکه پاره ام نکردن
تنهایی ها دیوانه ام نکردن
شکست ها ضعیفم نکردن
اشک ها غرقم نکردن.....

صدف مسعودی

من از آینده نمی ترسم، از گذشته فرار نمیکنم
نسبت به زمان حال، بی تفاوت نیستم
من ، آدمم
من یک زن هستم
دختر ، خانم ، زن هرچی که شما میگید
من ، وجود دارم ، در این سرزمین، دراین خاک
من هستم ، نه برای انتقام
برای زندگی...