متن تاریک

دهانم را باز میگذارم
شب تا شب
شاید مهتاب
اندکی بچکد
و گلوی خشکیده ام
تر شود برای سخن گفتن
سخن گفتن از آنچه گذشت بر این اتاق
بر این اتاقِ تاریک، که نامش دل بود...
«آرمان پرناک»

تاریک است برادر
تاریک است
باید مراقب باشیم
نامِ هم را گم نکنیم!
«آرمان پرناک»

جهان تاریک ،
و
مسیر باریک ،
نه پای رفتن دارم
و نه
نای ماندن ،
می شود
راهنمایم باشی
حجت اله حبیبی

بیا مرگ آمد به خانه نزدیک است
بیا راه فرار از گذشته تاریک است

در اندیشه ام یک هدف دور زمان ست
ولی راه رسیدن به مقصد باریک است

آدم ها زود از هم دور میشن
،محو میشن
حس ها کم رنگ میشن
صدا ها قطع میشن
نگاه ها تموم میشن
و
قلب ها تاریک .....
صدف مسعودی

هر شب
همراه با عطر دل انگیز یادت
آلبوم خاطرات گذشته را ورق می زنم
ای کاش لحظه ای کنارم بودی
تا در دل تاریک شب
خاطره هایت را
از چشم هایم پاک می کردی


مجید رفیع زاد

در این تاریکی مطلق
به دنبال طلوع می گردم
با چراغی خاموش.

آریا ابراهیمی

نور بودی
آمدی به اتاقم
پرده را کشیدم که ترکم نکنی
تاریکم کردی...

سلامتی روزی
که خطم،خاموش
اتاقم،تاریک
لباسم ،سفید
خودم تایلند عشق و حال

به هیچکس در این دنیا وابسته نباش
حتی سایه ات هنگام تاریکی تو را ترک میکند

صبح یعنی پرواز
قد کشیدن در باد
چه کسی می گوید
پشت این ثانیه ها تاریک است

گام اگر برداریم روشنی نزدیک است

اگه بابا نوئل بودم تو جیبام یه عالمه ستاره میذاشتم که هیچ شب تاریکی تو زندگیت نداشته باشی عزیزم. کریسمس شده
کریسمس میلادی به تو عزیز گرامی مبارک

تاریک شده‌ست چشم بی‌تو
ما را به عصا چه می‌فریبی

امشب بیا فانوسِ این
ویرانه یِ تاریکِ من باش

تاریک باد خانه مردی که
نمی جنگد
برای زنی که دوستش دارد ...

ناگهان صبح روشنی دیگر
در شبی تاریک...

می شود نزدیک!

دور که می شوی
زندگی سراسر درد می شود.
جاده ها باریک و
کوره راه ها تنگ و تاریک می شوند.
دور که می شوی
زندگی سراسر بی آهنگ می شود.

گذشته ی تاریک / آدم ها را از پا در می آورد / باتلاقی می شود و او را پایین می کشد.

نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر ، سحر نزدیک است

هر دم این بانگ ، بر آرم از دل
وای! این شب چقدر تاریک است