متن صراحت

پروانه شعری سرود
در صراحتِ آتش؛
عشق یعنی:
(( دو بالِ سوخته )).

اسبِ صراحت
لگد می کند
تمامی شعرهای بی بُته را،
وقتی که استعاره
در گیجگاه کلمات
می چَرَد.

از بارانِ احساس گفتی
- با صراحت -
چنان که
زیرِ بارشِ یقین
خیس شدیم
اینک
فصلِ رویشِ اشک است
و اندیشه هایِ تَر .

من زاده ماه آذر هستم...

اگر مرا میخواهی باید با غرورم بخواهی...

اگر مرا میخواهی باید با پیچیدگی ام بخواهی...

اگر مرا میخواهی باید با صراحتم بخواهی...

من با بقیه متفاوتم....