متن عزادار

آن قَدَر حرف دراین سینه تلنبارشده
که دلم مثنوی« مخزن الاسرار » شده
ترسم این است که انگشت نمایت بکنم
بس که در هر غزلم ، اسم تو تکرار شده
ترسم این است که یکباره ببینم در شهر
خبر عاشقی ام ، سرخطِ اخبار شده
رفتنت زلزله ای بود که...

حسین جان نیستی و خبر از دلهای پر از دردمان نداری. خودت را جانت را، همه داروندارت را بر سر نیزه شهادت گذاشتی تا شاید این دنیا جای بهتری باشد.تا شاید رسمِ عدالت و مسلمانى را یادمان دهى!اما دریغ...!این روزها سیاهپوشیم و درد و غصه به جان همه افتاده... ما...

در سرزمین سرد دلت یخ زدم ولی
چشمی برای گریه عزادارِ من نبود

آدم هیچ‌وقت نباید به خاطر قدیم‌ها غصه بخورد. کسی که عزای گذشته را می‌گیرد، پیر و عزادار است

هر زنی
لابه لای موهایش
مردی را پنهان کرده است
هر وقت یک زن را
قیچی به دست دیدی
بدان عزادار مردی ست
که موهایش را شانه میزد..

صاحبخانه بدش نمی آمد که ما همیشه گریه کنیم،عزادار باشیم و مصیبت نامه بخوانیم، چون مشغول می شدیم .دیگر کسی از او نمی خواست پشت بام را کاه گل کند یا برایمان آب لوله بکشد.

پیش از آنکه عزادار محرم باشی سعی کن در حرم دوست محرم باشی...