متن عصرانه

عصرانه کنار یار طنّاز ، عالی

با چای و غزل، نغمه ی دلباز ، عالی

در ساحل دریای محبت ز صفا

یارم که شود همدل و همراز ، عالی

بادصبا

عصرانه
دلم یک گوشه ی دنج دریک کافه میخواهد
فقط من و تو.
در ازدحام جمعیت این شهر
فقط تورا ببینم,
تو قهوه تعارف کنی
من غرق در قهوه ای چشمانت
طعم خوش بودنت را
بنوشم

عصرانه ی من
همین لبخندهای یواشڪی توست
ڪه ریزریز می شود، بر لبانت
به ڪامم شهد می ریزد
تا با نگاهم تو را تا به آخر ببلعم
این عشق در رگ های من
پخش می شود
تمام شریان هایم را
به خودت گره زده ای

باید کسی باشد که
عشق را بریزد در فنجان چای عصرانه ام
و آنقدر هم اش بزند که حل شود
و حتی ذره ای از آن ته نشین نشود
باید تو باشی
اگر تو نباشی چای که هیچ
زندگی از گلویم پایین نمی رود....