ای مهربان تابستان، خداحافظی کن با نور طلاگونت، دل را روشنی کن ای بلبل خوش آواز، در باغ های سبز دورهٔ جوانی، اکنون ز تو می گذرد چشمانت پر از روشنی، در دل باغ عشق ولی پاییز می آید، با رنگ های سرخ بادهای خنک، با خود می آورند قصه...
دیروز بهار بود و امروز خزانی آن سبزهٔ تر دیدم و این خشک نهانی هر فصل که برخاست چنین درس همی داد کای دلبر ما هر چه کنی تو همانی قند و شکر و باده در این مجلس عشق است چون خوردی و بردی به طریق روانی کین به زوال...
