تابستان برفت و دل به شوق تو ماند پاییز رسید و اشک، بر رخ دواند ای یار، دلم به یاد رویت تنگ است چون برگ خزانی که ز شاخ، جدا بماند
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.