در هفت آسمان خیال، بر ابر نازک نشسته مهوش رخ و سیمین تن، در جامه ای ز گل رُسته گیسوی بلند عنبرین، رها در باد همچون رقص تاج سرش ز گل های وحشی، گویی بهشتی ز عشق در رنگ های باده ای، رویای او عین یقین منظره ای ز لطف...
در سایه ی خاک، خفته در خلوتِ مطلق زیباییِ خفته، تماشاییِ بی حد و حصر در آغوشِ خاک، سیراب از بوسه ی باران بهانه ای نهانی، برای شکفتنِ بی بدیل زیباییِ خفته، چون گلی نو رسته در سکوت شب بی خبر از هرج و مرجِ دنیا، در خوابی آرام و...
هفتم اردیبهشت، روز شکفتن گل ها، روز طلوع خورشید از پسِ ابرها، روز رنگارنگ شدنِ دنیا، روزِ تولدِ من! بهار در قلبم شکفته، گل های خیال در ذهنم نقاشی می شوند، و من در این دنیایِ رنگارنگ، به آرزوهایم پرواز می کنم. تولدم مبارک!
