متن لقمان لک

می گویند در مشرق زمین
در این دنیا، زن اسیر چنگال دین و مرد است و
در آن دنیا نیز حوری ست و
به مرد ها پیشکش می شود...
در اروپا هم ول و لاقید است
برای سیر کردن امیال مردها!
یا که رخت و اسبابی ست به حراج رفته...

روزی که تو را ببوسم
روز عید من است.
حتی اگر ماه را نبینم
هلال ماه شوال است
قرص روی ماهت.


شعر: لقمان لک
برگردان: زانا کوردستانی

من و تو با هم
در دریای عشق به شنا بودیم
تو مرا رها کردی و
به ساحل امنی رسیدی.
من هم غرق شدم!
خیرخواهان آمدند و رستگارم کردند.



شعر: لقمان لک
برگردان: زانا کوردستانی

ای عشق من!
خوب می دانم که زمستان برود
بهار خواهد آمد،
اما تو بگو مرا،
وفتی تو نباشی،
آمدن بهار به چه شبیه است؟!



شعر: لقمان لک
برگردان: زانا کوردستانی

تو شبیه اهریمنی و
از این رو من هم به گناه آلوده شدم.
راضی ام که به اهورامزدا مرتد شده ام و
تو را می پرستم.


شعر: لقمان لک
برگردان: زانا کوردستانی