زمانی فرا می رسد که شما باید جایگاهی را قبول کنید که نه امن است، نه معقول، و نه مورد علاقه؛ ولی باید آن را بپذیرید چرا که وجدانتان می گوید این کار درست است.
عشق تنها نیرویی است که می تواند دشمن را تبدیل به دوست کند.
هیچ چیز در دنیا خطرناک تر از جهل خالصانه و نادانی آگاهانه نیست.
زندگی ما روزی به پایان می رسد که درباره موضوعاتی که اهمیت دارد سکوت کنیم.
درآخر، ما سکوت دوستانمان را به یاد می آوریم، نه سخنان دشمنانمان را.
ایمان یعنی برداشتن قدم اول حتی وقتی تمام مسیر را نمی بینی.
اگر نمی توانی پرواز کنی پس بدو، اگر نمی توانی بدوی پس راه برو، اگر نمی توانی راه بروی پس سینه خیز برو، ولی هر کاری که می کنی باید رو به جلو ادامه دهی.
رهبر واقعی کسی نیست که به دنبال توافق آرا می گردد، بلکه توافق آرا را به وجود می آورد.
پایدارترین و ضروری ترین پرسش زندگی این است که برای دیگران چه کار می کنی؟
زمانی از راه می رسد که سکوت، خیانت است.
کسانی که در جستجوی شادمانی نیستند بیش از همه احتمال دارد که آن را پیدا کنند، چرا که کسانی که به دنبال آن هستند فراموش می کنند که مطمئن ترین راه برای شاد بودن این است که به دنبال شادمانی برای دیگران باشی.
اگر عشق عمیق وجود نداشته باشد، هیچ ناامیدی عمیقی نیز وجود نخواهد داشت.
بخشش عملی گاه و بیگاه نیست، بلکه نگرشی دائمی است.
کسی که حاضر نیست برای چیزی کشته شود شایستۀ زیستن نیست.
اجازه نده هیچ کس تو را آنقدر خوار کند که از او متنفر شوی.
زمان همیشه برای انجام اقدام درست، مناسب است.
مردم نمی توانند با هم توافق داشته باشند چون که از یکدیگر می ترسند؛ آن ها از یکدیگر می ترسند چون که همدیگر را نمی شناسند؛ آن ها همدیگر را نمی شناسند چون که با هم ارتباط برقرار نکرده اند.
من انتظار روزی را می کشم که مردم با توجه به نوع شخصیتشان قضاوت شوند، نه از روی رنگ پوست خود.
هیچ کس حق ندارد رویاهای شما را نابود کند.
هوش به علاوۀ شخصیت؛ این هدف تحصیلات واقعی است.
تاریکی نمی تواند تاریکی را از بین ببرد. فقط روشنایی می تواند. تنفر نمی تواند تنفر را از بین ببرد. فقط عشق می تواند.
تاریکی نمی تواند ما را از تاریکی برهاند، تنها نور می تواند. نفرت نمی تواند ما را از نفرت برهاند، تنها عشق می تواند.
