متن ماریو بارگاس یوسا

ماریو بارگاس یوسا :

‍ بدشانسی های احساسی ام
بیشتر ناشی از خودم بود تا او
زیرا او را طوری دوست داشتم که او هرگز
قادر نبود همان طور دوستم بدارد...

زندگی یعنی بارانی از کثافت
و در این میان "هنر"
تنها چتری است که داریم.

ماریو بارگاس یوسا :

‍ بدشانسی های احساسی ام بیشتر ناشی از خودم بود تا او ، زیرا او را طوری دوست داشتم که او هرگز قادر نبود همان طور دوستم بدارد

ماریو بارگاس یوسا :

‍ بدشانسی های احساسی ام بیشتر ناشی از خودم بود تا او ، زیرا او را طوری دوست داشتم که او هرگز قادر نبود همان طور دوستم بدارد

ماریو بارگاس یوسا :

بهترین چیز برای آدم همین است
اعتقاد داشتن به حرفی که می زند
و دوست داشتنِ کاری که می کند.

گفتگو در کاتدرال

ماریو بارگاس یوسا :

بهترین چیز برای آدم همین است
اعتقاد داشتن به حرفی که می زند
و دوست داشتنِ کاری که می کند

ماریو بارگاس یوسا:

زن ها وقتی رازی در دل دارند ،
زیاد حرف میزنندتا پنهانش کنند !
مردها وقتی رازی در دل دارند ،
سکوت میکنند !

بهترین چیز برای آدم همین است… اعتقاد داشتن به حرفی که می زند و دوست داشتنِ کاری که می کند.

گفتگو در کاتدرال
ماریو بارگاس یوسا

تصور مرگ یک نفر آسانترست تا مرگ صد نفر، یا هزار نفر. مصیبت وقتی تکثیر بشود انتزاعی می شود. آدم از چیزهای انتزاعی کمتر ناراحت می شود.

» کتاب جنگ آخر زمان
» ماریو بارگاس یوسا

اگر شعرِ خوبی یا رمانِ خوبی بخوانی چیزی از آن در وجود تو می ماند، در وجدان تو، در شخصیت تو می ماند و از راه های مختلف به تو کمک می کند.

در دنیایی بی سواد و بی بهره از ادبیات، عشق و تمنا چیزی متفاوت با آنچه مایهٔ...

معتقدم اگر شعر خوب یا رمان خوبی بخوانی
چیزی از آن در وجود تو می ماند
در وجدان تو، در شخصیت تو می ماند
و از راه های مختلف به تو کمک می کند

ماریو بارگاس یوسا
چرا ادبیات؟

ماریو بارگاس یوسا:

آدمی که نمی خواند ، یا کم می خواند یا فقط پرت و پلا می خواند، بی گمان اختلالی در بیان دارد، این آدم بسیار حرف می زند اما اندک می گوید.

ماریو بارگاس یوسا :

بدشانسی های احساسی ام بیشتر ناشی از خودم بود تا او ، زیرا او را طوری دوست داشتم که او هرگز قادر نبود همان طور دوستم بدارد

ماریو بارگاس یوسا:

کتاب وقتی باز است ذهنیست که حرف می زند ، وقتی بسته است دوستی است به انتظار ، وقتی فراموش می شود جانی است که می بخشاید ، وقتی نابود شود ، دلی است که می گرید ...

تصور مرگ یک نفر سخت‌تر است تا مرگ صد نفر یا هزار نفر ؛ مصیبت وقتی تکثیر شود انتزاعی می‌شود ، آدم از چیزهای انتزاعی کمتر ناراحت می‌شود

کتاب وقتی باز است ذهنیست که حرف می‌زند ، وقتی بسته است دوستی است به‌انتظار ، وقتی فراموش می‌شود جانی است که می‌بخشاید ، وقتی نابود شود ، دلی است که می‌گرید ...