متن ماهرو

دست ها بر پنجره
شیشه می کِشند
آه به آهِ دهان...
قفل، فاصله، ماه :
مواد لازم برای مردن !
«آرمان پرناک»

ای ماهروی حاضر غایب که پیش دل

یک روز نگذرد که تو صد بار نگذری

ماهرویی از سردسیر، لای برف های انباشته ی حیران در آغوش می گیرمت. پیچ به پیچ تن ات را تاب می خورم و آفتابِ جِنگ شیراز را به تن ات، این دشت توت فرنگیِ سرخ می تابانم و سرخ تر از شراب غلیظ حافظیه روی لب هات می ریزم و...

در میان ماهرویان ماهروی من تویی
گر نترسم از خدا گویم خدای من تویی