متن موطن

خوب می توانم
همه ی کلمات لغتنامە ها را بدزدم و پنهان کنم
اما هرگز نمی توانم، جز این سرزمینی که در آن هستم
سرزمین دیگری را موطن خود کنم.



شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

وطن جایی ست
که روح در تبعید نباشد

و پس از مرگ
مرا تنگ در آغوش بگیر
حقم این است
که در موطن خود دفن شوم