متن بروسک صلاح

روحم گنجشکی ست
که دور و برم چرخ می زند،
اما بر روی طناب گیسوی تو
استراحت می کند.




شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

رخسارت را آیینه می کنم
برای تماشای خویشتن دروغینم.




شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

پیراهن کهنه ی مادرم را به تو می بخشم
ولی افسوس که بوی مادرم را نمی دهی.




شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

تو شرابی
که در سینه ام نگه ات داشته ام
تا برسی، بیشتر می خواهمت.




شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

تو شبیه تسبیح چهارصد دانه ای،
که در دستم پاره شد!
اما در وجودم پخش.



شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

خیالاتی پریشان و سردرگم در درونم می چرخند
دیگر نباید از طلوع آفتاب شرم داشته باشم
به این داستان پر ماجرا پایان می دهم
دست و پای گردباد پراکنده را خواهم بست
تعدادی از ستارگان را خرد می کنم
و ماه را به پایین پرت!
می خواهم بدانم که مردمان،...

خوب می توانم
همه ی کلمات لغتنامە ها را بدزدم و پنهان کنم
اما هرگز نمی توانم، جز این سرزمینی که در آن هستم
سرزمین دیگری را موطن خود کنم.



شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

میان ازدحام و شلوغی مردمان، قدم می زنم،
اسمت را که می شنوم،
با احترام، دقایقی توقف می کنم.




شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

دلم گرفتە،
همچون عروسکی شیشە ای!
که می خواهد گریه کند اما
لبخندی بر لب دارد.




شعر: بروسک صلاح
ترجمه:زانا کوردستانی

بسیار مشتاقم به پرواز درآیم و
بسان بادبادکی در آسمان برقصم!
من روحم را به انگشتان تو
گره زده ام.




شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی