با واژهی احساس، بِدم شور به شعر یک شعرِ روان، با قلمِ فن بِنِویس! دیوانِ دلم را، ورقی زن، زِ صفا از حسّ درونِ دلِ این زن بِنِویس! هرگز، ننویس از: غم و از: دردِ فراق از بسترِ وصلِ دلِ دو... تن بِنِویس!
