جانی که داشتم من، شد محوِ عشقِ جانان!
پی به معنی بردهام در عالم صورت پرستی گر تو محو صورتی، من مات صورت آفرینم
تو صبح باش من سراپا ، چشم می شوم محوِ تماشایِ تو...!