متن مات

بی تو،
آینه ی چشمانم،
بغض سکوت را،
مات می کند...

بی تو،
سبزدشت وجودم،
پر از بهانه می شود...

بی تو،
صحرای دلم،
خونبار است،
از نمِ چشمانم!

نه...
بی تو،
بهار هم،
اینجا،
نمی خندد!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب صدای پای احساس،
ص۱۶۰.

چقدر مات شود شطرنجِ دلم
شاهِ رُخت را؟
تا کی ماهی قلبم
در شطّ رنج
شناور باشد؟
زهرا حکیمی بافقی (کتاب ترنّم احساس)

چقدر محو شوم هر روز
در تکراری های دل؟
چقدر محو شوم هر روز
در مات های آیینه ی احساسم؟
زهرا حکیمی بافقی (کتاب ترنّم احساس)

چرا عطش می گذارد

دلم را

در انتطاری مات؟

زهرا حکیمی بافقی (کتاب ترنّم احساس)

گفت دوستت دارم و من مات مانده ام

چو طفلی در املای قسطنطنیه!!

ارس آرامی

یکبار هم لابه لای این همه کیش، مات من شو

ارس آرامی

زندگی
شطرنج با جبر است
تا پایان عمر

انتخابت را بڪن...!
یا مات او
یا ڪیش خود

مات و مبهوت توام
ای همه زیبایی محض

در بلا هم می چشم لذات او

مات اویم مات اویم مات او

وقتی از دور می بینمش
به خود می گویم:لیاقتش همان کوچه ی بن بست افکار پوسیده ی دیروز است
اما غنچه ی لبان را می گشاید وبا یک لبخند ماتم می کند
وقتی می گوید : \\آسمان مال من است
گرچه آن تکراری است\\
حجت اله حبیبی

آمد و گفت دوستت دارم و من مات مانده ام

چو طفلی در املای قسطنطنیه!!

ارس آرامی

گفت دوستت دارم و من مات مانده ام ؛
چو طفلی در املای قسطنطنیه!!

ارس آرامی

عشق­بازیست، نه بازی که مرا مات کنی...

نازنینا دل من صفحه­ ی شطرنج که نیست!

در صفحه ی شطرنج دل مات رخ ماهت شدم

سرباز عشقت گشتم و یکباره گمراهت شدم

من هر روز با او صحبت میکنم
در پشت میزی زیبا در کافه ای قدیمی
من غزل میشوم او شور میشود
من غرق می شوم او ناجی می شود
من مات می شوم او مبهوت می شود
من درد او درمان
او سرد می شود من گرما
من حرف می...

مات بازی نگاهت شدم
انگار کیش شده به دنیا امده ام
دست از این دنیا بریدم انگار که اغفال شدم
عاشق معشوق شدیم ولی چه زیبا انکار شدم
دست به سکوت زدم تا که دور از اندوهت کنم
فارغ از اینکه گم در چاله اندوهت شدم
هرچه نزدیک تر شدم...

من اون شاهی ام که جلو چشای تو کیش و مات شدم ...

مات
چشمهایت هستم
تو فقط نگاهم کن
سرمیکشم
قهوه تلخ
چشمانت را

من بنای کهنه ای در بستر ویرانی ام
مثل باقیمانده ی آثاری از اشکانی ام

با نجابت بغض ها را در گلو حل کرده ام
مثل ابرم,زود میگیرد رگِ بارانی ام

لذتی دارد برای چشم تو شاعر شدن
با تو ترکیبِ نبوغ سعدی و خاقانی ام

ای کبوتر از قفس...

چه فرقی میکند،مهره ی سیاه باشم یا سفید،چشمانت با اولین حرکت ماتم میکنن


️️️

پیوسته در آرزوی میقاتی تو
در کیش دلم تا به ابد ماتی تو
یکریز رباعی و غزل میخوانی
شاید که دبیر ادبیاتی تو

من با تمام مُهره هایم
مات شدم پیشِ رُخ َت!
وقتی حواسم
پَرتِ چِشمانَت بود


️️️

چون مات توام دگر چه بازم ...؟

چون مات توام دگر چه بازم...؟