متن چمدانت

علاجِ واقعه من بودم
که قبل و بعدِ خطر مُردم
برای بدرقه ات تا در
برای ساکِ سفر مُردم
«آرمان پرناک»

چمدان ات چه قدر جا دارد؟
جا نداری دلِ مرا ببری؟
چمدان ات چه قدر خالی ماند
تا کجا تا چه وقت در سفری؟
شعر من جا نمی ‌شود اما
در سکوت کتاب ‌هایت، حیف
باز بار اضافه شد دل من
له شد اینجاست زیر پای ات، حیف
صندلی ‌ها...