دارم به سفر میروم، نه چمدانی در دست! با چمدانی پر از خاطره در سَر! به وقت رفتن کسی صدایم نزند؛ این سر برگردد، محتویات چمدان از چشمش فرو میریزد...
"من هیچ وقت آدم رفتن نبود! اما در چمدانی که تو برایم بستی؛ بهانه ای برای ماندن نبود...
