دنیاکیانی
شاعر و نویسنده
مرگ چیزی را از من نخواهد گرفت...
من تو را بوسیده ام:)
زندگی دردهایش را دست انسان های ضعیف نمی سپارد، فراموش نکن! نسیم با گلبرگ ها میرقصد!طوفان با ریشه...
دنیاکیانی
هزار بار صدای در آمد.
هر بار پای پیاده دویدم.
هزار بار این در باز شد.
هربار تو نبودی...
دنیاکیانی
در اولین سقوط...
به بال هایت ایمان خواهی آورد.
دنیاکیانی
در پس همهمه این همه درد
لای این زخم عمیق
پشت هرگریه و شب بیداری
تو مرا زنده نگه میداری....
دنیاکیانی
همه ما یک روز، یک جایی، با یک اتفاق،
همه وجودمان را از دست داده ایم...
بی آنکه قلبمان از تپش بایستد!
دنیاکیانی
فانوست را روشن نگه دار!
شاید در انتهای این جاده، آرزویی به امید رسیدن تو دست خالی آمده باشد.
دنیاکیانی
پرسید:
اگر روزی تورا ترک کنم!
چه اتفاقی می افتد؟
با بغض گفتم:
تو رفته ایی...
و دیگر اتفاقی نخواهد افتاد.
دنیاکیانی
حرف هایی هست که هیچ گاه گفته نمیشود!
ته دلت می ماند...
بغض می شود...
سنگت میکند....
دنیاکیانی
تو جوانه خواهی زد...
از همان جایی که شکستی!
دنیاکیانی
تو همانی تو همان!
اتفاق خوبی...
که یقینا روزی...
بین آشفتگی این همه فکر!
در دلم می افتی.
هر زن شروع یک شعر است...
عاشقانه ایی به بلندای موهایش!
کافیست بافتن را بلد باشی...
دنیاکیانی
زنان را مردان عاشق زیباتر میکنند،
پشت زیبایی هر زن مردیست، که ساعتها
در آینه به او نگاه میکند.
دنیاکیانی
