شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
خوش باش که هر که راز داندداند که خوشی خوشی کشاند...
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت...
وقتی تو دل خوشی، همه ی شهر دل خوشند!خوش باش؛ هم به جای خودت، هم به جای من......
قرارمان فصل انگورشراب که شدم بیاتو جام بیاور من جانجام را خالی از جان کنهراسی نیست... فقط تو خوش باشهمین مرا کافیست......
فارغ ز بهشت و دوزَخ ای دل خوش باشبا درد و غَمش که یار دیرینهٔ ماست ......
یکشنبه آمدهشنبه را باد با خودش برداین قانون زندگیست.پس فقط برای امروز خوش باش...