پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
دوستت دارم و گلدان شانه هایت را هر روز با بوسه هایم سیراب می کنم...
چتر بهانه بودچشمان باران زدهشانه هایت را کم داشت......
دیگر آوارگی کافیست!می خواهم برای همیشه، ساکن شانه هایت شوم ....
شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم. دوست دارمبی تو بودن را برای با تو بودن دوست دارم. دوست دارم......