متن کوتاه عصر

چایِ طَعمی
فقط چای
با اسانسِ لبخندَش...
آن هَم در یک
عصرِ خسته یِ کاری...

این عصر
چقدر غم‌انگیز است!
انگار در تمام قطارها و اتوبوس‌ها تو دور می‌شوی ...

این عصرهای پاییزی عجیب بوی ِ نفس های ِ تو را می دهد ...!
گوئی ... تو اتفاق می افتی و من دچار می شوم ...

از آفتاب هدف‌مند ِ عصرِ خود، نگریز !