برای درکم عزیزم،دچار باید بود در انتظار کسی بی قرار باید بود میان شهر مثل های باز و کفترها پیاده باشی و او هم سوار باید بود درون خلوتِ یک ایستگاه متروکه مدام منتظر یک قطار باید بود ببند چشم و گمان کن پرنده ای هستی که جای باغ به...
این روزها سخت دچارم.. دچار به تو و دچار به تمام خیابان های شهر که هر بار تو را برایم یادآوری می کنند دچار به بوی عطرت، که هر عابری مرا به سوی تو می کشاند.. دچار به مغازه هایی که روسری ات را پشت ویترین هایشان به نمایش می...
نفرین به شبی که تار کردی بر قلب منی که خوار کردی نفرین به دقیقه های دوری بر من که به خود دچار کردی یک دفعه نشد بپرسی از خود با این دل خون چه کار کردی صددفعه ندیدنش مرا کشت چشمی که به نام یار کردی گفتم که به...
ز صبر خالی ام اما به انتظار دچار... منی که گشته به یک روح بیقرار،دچار پر از سکوتم و هر روز از سخن لبریز غریق بغضم و هرشب به انفجار دچار! چنان ز هر مژه ام شعر تر فرو ریزد که نیست مثل منی کس به آبشار دچار بهار بعد...
دچار عشقِ تو شدن ناب ترین گرفتاریِ این زندگانیست
من به یک رابطه ی مُرده دچارم بانو من به یک عشقِ قسم خورده دچارم بانو . تو به آن آدمِ مشغول به لبخند و شراب من به این آدمِ افسُرده دچارم بانو . عشق یک باغِ گلِ تازه و سرخ ست ولی من به دشتی گلِ پژمرده دچارم بانو...
همانطور که جنگلی دچار مصیبت حریق میشود روستایی دچار سیل شهری دچار زلزله راهی دچار بهمن قایقی دچار طوفان من همانگونه دچار تو شده ام ولی چقدر مصیبتی چون تو را دوست میدارم
دچار باید باشی تا بفهمی از میان پیچ و خم جاده های فصول تنهاپاییز است که حال دل عاشق را خوب میکند...
امشب... به مردم شهر از عشق گفتم شب بخیرهایت را همه جا جار بزن شاید دلشان خواست عاشق شوند تا به روزگار من دچار نشوند
گفته بودی همیشه خواهی ماند سنگ بارید شیشه خواهی ماند گفته بودی تَرَک نخواهی خورد دین و دل از کسی نخواهی برد گفته بودی عروس فردایی با جهانم کنارمی آیی گفته بودی دچار باید بود مرد این روزگار باید بود گفته بودی بهار در راه است ماه باران سوار در...
خدا کند، به کسی چون خودت دچار شوی که بی قرار نباشد، که بی قرار شوی...
این روزها بوسیدن ... دست دادن و به آغوش ڪشیدن را ممنوع ڪردند اما تو ... آنچنان بوسه بزن بر لبم ڪه ویروسِ عشق در تڪ تڪ یاخته هاے تنم رخنه ڪند.. میخواهم به عشقت دچار شوم...جانا...
یک روز می آیی که من دیگر دچارت نیستم از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم...
به تو دچار شده ام وضعیت حادیست! به مراقبتهای ویژه نیاز دارم به بوسه وآغوشت.
به چیدن نگاه دزدانه ات دچار شدم اگر عسل نمی دهی نیش هم نزن! چرا اینقدر تو را ارزان می فروشی؟ لب و چشم و زبان را باید گران خرید
از هجوم عطرت خیالم رهایی ندارد که هر لحظه تو را از هر جای شهر به اتاقم می کشم به گل های پیراهنت پیله می کنم تا پروانه ات باشم از اینجای شعر دیگر در حال خودم نیستم وقتی به لبان شیرینت فکر می کنم ضربان های قلبم محکم تر...
این عصرهای پاییزی عجیب بوی ِ نفس های ِ تو را می دهد ...! گوئی ... تو اتفاق می افتی و من دچار می شوم ...
یک روز می‌آیی که من دیگر دچارت نیستم از صبر لبریزم ولی چشم انتظارت نیستم
خدا کند به کسی چون خودت دچار شوی! که بی قرار نباشد؛ که بی قرار شوی...
به طرز شگفت آوری دارم خفه می‌شم. نفس از سینه‌م بالاتر نمی‌آد. دوش می‌گیرم، کولر، اسپری، هوای آزاد، هیچ‌چی جواب نمی‌ده از تو دچار خفقان ام
گرم را بر عکیس کن تا بفهمی دستانت نباشند من به چه دردی دچار میشوم
خدا کند که نباشد / کسی دچار کسی
