من در غم تو؛ تو در هوای دگری! دلتنگِ تو من، تو دلگشایِ دگری!
در غم تو روزگار از دست رفت
ز روزگار مرا خود همیشه دردی بود غم تو آمد و آن را هزار چندان کرد
کو آن رفیق مدعیِ روزهای سخت؟ تا با غم تو عکس بگیرد به یادگار...