خواهی که دلت نشکند از سنگ مکافات مَشکن دل کَس را که در این خانه کسی هست
از دل گیری ِ جمعه گذشتم مکافات ِ شنبه را چه کنم !!!
مرا محتاج رحم این و آن کردی ملالی نیست تو هم محتاج خواهی شد؛ جهان دار مکافات است...
دانی که چرا دار مکافات شدیم؟ ناکرده گنه، چنین مجازات شدیم؟ کُشتیم خرد، دار زدیم دانش را دربند و اسیر صد خرافات شدیم!
