متن خرافات

از خرافات مردم میتوان بیشترین استفاده را برد ؛
این انسانها تقریبا شبیه همدیگر هستند نه خوبند نه بد ، فقط سبک مغزند...

عین خرافاتست
منه پا در مسیریکه پر از تشویش و آفاتست
نخور زهری که تدبیرش پر از رنج مجازاتست

میان باغ گل تا مخمل آلاله ای دیدی
نبند آسان دل خود را که دل کندن مکافاتست

تمام فرصت عمریکه با دلدادگی طی شد
بنای آب و رنگ بی نظیری از...

نهنگم وُ،
فرو افتاده به گِل!
با تنگنای مشتی \خرافات\
در ازدحامِ متعصبان کور!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
انجمن شعر و ادب رها (میخانه)

ترس منبع اصلی خرافات، و یکی از منابع اصلی ظلم است. غلبه بر ترس شروع خردمندی است.

من می بالم به اسارتم
و اینکه یک عاشقم
عاشق تک تک میله های این قفس
عاشق بال های شکسته شده در حسرت پرواز
عاشق تماشای این دنیا از پَس حفاظ های این خانه
من به این اسارتم می بالم
همراهی با دنیا
دیدن طلوع و غروب خورشید عمر
ایستاده...

دانی که چرا دار مکافات شدیم؟
ناکرده گنه، چنین مجازات شدیم؟

کُشتیم خرد، دار زدیم دانش را
دربند و اسیر صد خرافات شدیم!

درد یعنی از قضا عشقت خرافاتی شود
خواستم بوسش کنم، یک عطسه آمد... ایست داد

ترس منشأ اصلی خرافات است و یکی از منشأهای اصلی سنگدلی. غلبه بر ترس نقطه آغاز حکمت در راه رسیدن به حقیقت و در تلاش برای پیدا کردن روش ارزشمندی برای زیستن است.

خرافات / دنیا را به آتش می کشد و فلسفه این آتش را خاموش می کند.