متن یاس سفید

پاک می شود
از چهره ی لحظه هایم
رنگِ تنهایی
با طلوعِ دوباره ی صبح
و نغمه ی چکاوکانِ سرمست
که با آمدنِ بهار
همراه نسیمِ صبحگاهی به رقص درآورده اند
یاسهای سفیدِ باغ را

خوب می دانی خوب
که به تو درگیراست
دل و جانم ای عشق
با تو دلشادم و بی تو غمگین
بی تو افسرده ترین
بی تو پژمرده ترین
چون گل یاس سفید
که اگر صبح نتابد خورشید
به خدا می میرد
به تو می اندیشم
همه وقت
هر لحظه
به...

سفرش زیبا بود
سفری بی برگشت
و ره آوردش بود
یک سبد یاس سفید
یادگار شب پر بیخوابی
دستش از هرم سحر تا به غروب
همچنان میسوزد
همچنان میلرزد
یاد آنروز هماره با اوست...

نیمه شب
کمی روشن شده
با یاس سفید