ناشناس
ناشناس
شب شروع شد
و دگربار
من ماندم و داغ غم و شوق عشق تو
شهریور پایان تابستان بود و اغاز من و تو
ظاهر یک پایان است و دو اغاز
ولی
دوجهان می دانند ما یکی هستیم
قرار دل مارا غمت نیست دلبر؟
شوری عشق که باشد، دلتنگیم شیرین است.
دلا رام شو ب این زندان طوفانی
سایه تو نباشد، بهشت هم جهنمی سوزان است
اشتیاق تو دارم و حرص دیدارت
